การเรียนรู้ทางสังคมและอารมณ์มักถูกกล่าวถึงว่าเป็น “ส่วนที่ขาดหายไป” ในการศึกษา แต่การรวม SOCIAL & EMOTIONAL LEARNING (SEL) การตรวจสอบอารมณ์กับนักเรียนเป็นวิธีที่ง่ายและมีประสิทธิภาพสำหรับครูในการสื่อสารต่อกับนักเรียน
เพื่อสื่อถึงความรู้สึกและความต้องการของพวกเขา ในขณะที่นักเรียนกำลังต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญและประสบการณ์ที่อาจกระทบกระเทือนจิตใจ
ขณะสอนที่โรงเรียนประถมศึกษาระดับ ได้แสดงให้เห็นถึงพลังของ SEL และความสำคัญของการพัฒนาทักษะทางอารมณ์
การฝึกตรวจสอบทางอารมณ์ที่มีต่อความสำเร็จของนักเรียน ในช่วงต้นปีการศึกษา 2019–20 การได้รับบทเรียนในสถานการณ์ โควิด 19 ถือเป็นความท้าทายอย่างต่อเนื่อง โดยครูผ็สอนกล่าวว่า “นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ของฉันมีอารมณ์รุนแรงแต่ขาดคำพูดในการสื่อสารความรู้สึกและความต้องการของพวกเขา”
SOCIAL & EMOTIONAL LEARNING (SEL) ที่เหมาะสมกับวัย
ตามรายงานของ Los Angeles Unified School District นักเรียนหลายคนในเขตนั้นมีความเสี่ยงที่จะเกิดความเครียดที่กระทบกระเทือนจิตใจก่อนเกิดการระบาดใหญ่ ดังนั้นจึงจำเป็นจัดหาพื้นที่ในห้องเรียนที่ปลอดภัยและให้ข้อมูลที่ถูกต้อง รวมทักษะ SEL พื้นฐานในลักษณะที่เหมาะสมกับอายุของนักเรียนที่ถูกต้อง
Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning (CASEL) ซึ่งเป็นผู้นำด้านการเรียนรู้ทางสังคมและอารมณ์ตามหลักฐานที่ก้าวหน้า นำเสนอกรอบการศึกษา ของความสามารถหลักของ SEL ที่สอดคล้องกับอายุและขั้นตอนของการพัฒนาของนักเรียน สำหรับนักเรียนที่อายุน้อยที่สุดของเรา มีประเด็นสำคัญของความสามารถหลักในกรอบงาน SEL ที่หลากหลายซึ่งเกี่ยวข้องกับการจัดการตนเองและการตระหนักรู้ในตนเอง รวมถึงความสามารถในการจัดการกับอารมณ์ด้วยวิธีที่มีประสิทธิผล
เข้าใจอารมณ์และความรู้สึก
ในการปูพื้นฐานนี้ นักเรียนแบ่งปันว่าพวกเขารู้สึกอย่างไรและทำไม หากพวกเขาสบายใจ ในระหว่างรอบเช้าประจำวันของเรา เพื่อสอนคำศัพท์ให้นักเรียนระบุและแสดงความรู้สึกของพวกเขา ฉันได้ออกแบบแผนภูมิความรู้สึกที่มีคำศัพท์เกี่ยวกับอารมณ์และรูปถ่ายของการแสดงออกทางสีหน้าของเด็ก
ปรับแนวคิดภาพของYale Center for Emotional Intelligence Mood Meterซึ่งเป็นเครื่องมือสำหรับระบุและจัดเรียงอารมณ์สำหรับคนทุกวัย Mood Meter จัดเรียงอารมณ์ในระดับไล่ระดับตั้งแต่พลังงานสูงไปต่ำ อารมณ์ดีถึงอารมณ์ไม่ดี และให้การแสดงอารมณ์เชิงบวกและเชิงลบที่เท่าเทียมกัน
Supporting Young Students’ Emotional Well-Being
ข้อมูลประชากรทางเชื้อชาติของประชากรลอสแองเจลิสของเรา แผนภูมิความรู้สึกของเราแบ่งออกเป็นสี่โซน: โซนสีเหลืองที่มีพลังงานสูง (มีพลัง, สนุกสนาน, อยากรู้อยากเห็น, กระตือรือร้น); โซนสีแดงที่ไม่พึงประสงค์พลังงานสูง (โกรธ, เครียด, หงุดหงิด, ประหม่า); โซนสีเขียวที่น่ารื่นรมย์พลังงานต่ำ (สบายใจ, เงียบสงบ); และโซนสีฟ้าที่ไม่พึงประสงค์พลังงานต่ำ (เหนื่อย, กังวล, ลง, เศร้า) ในการสร้างพื้นหลังสี
การเพิ่มคำศัพท์ของอารมณ์
นักเรียนส่วนใหญ่เปลี่ยนจากการพูดว่าพวกเขารู้สึก “ดี” หรือ “เหนื่อย” เป็นการบอกว่าพวกเขารู้สึก “มีพลัง” “ลง” “สงบ” หรือ “ร่าเริง” คุยกันถึงความหมายของคำนั้น และนักเรียนของฉันก็ทำงานร่วมกันเป็นกลุ่มเพื่อจัดเรียงรูปภาพการแสดงออกทางสีหน้าของเด็ก ๆ ออกเป็นโซนสี เมื่อนักเรียนของฉันเข้าใจวิธีระบุอารมณ์ เราคุยกันถึงกลยุทธ์ที่จะใช้เพื่อเปลี่ยนความรู้สึกในเชิงบวกในสถานการณ์ต่างๆ: การขอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่ การหยุดพักในห้องเรียนที่สงบโดยเฉพาะ การใช้คำพูดระหว่างความขัดแย้ง ฯลฯ .
SEL และการจัดการห้องเรียน
มีผลกระทบอย่างมากในเรื่องนี้ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการชั้นเรียน การอุทิศเวลาให้กับวิชาทางสังคมและอารมณ์ดูเหมือนจะส่งข้อความถึงนักเรียนว่าอารมณ์ของพวกเขาถูกต้อง และความรู้สึกเป็นสุขเป็นสิ่งสำคัญ เมื่อครูมีส่วนร่วมในการสนทนา
โรงเรียนของเราเปลี่ยนไปใช้การเรียนรู้ออนไลน์ นักเรียนของฉันยังคงใช้คำศัพท์อย่างเป็นธรรมชาติจากแผนภูมิความรู้สึกของเรา แม้จะไม่มีอุปกรณ์ช่วยในการมองเห็นก็ตาม นักเรียนบอกว่ารู้สึกผิดหวังเพราะไม่เห็นเพื่อนหรือรู้สึกเศร้าเพราะเหงา ครูเองยังคงฝึกฝนกลยุทธ์การระดมความคิดอย่างต่อเนื่องเพื่อให้รู้สึกดีขึ้น และนักเรียนคนอื่นๆ ก็ก้าวเข้ามาเพื่อแบ่งปันแนวคิ ดอย่างราบรื่น การปฏิบัตินี้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมห้องเรียนของเรา
Source: Julia Richardson , edutopia