เขียนไว้ใน My Brief History ซึ่งเป็นหนังสืออัตชีวประวัติของตนเอง ว่าด้วยการใช้ชีวิตในฐานะนักศึกษาจนสามารถกลายเป็นอัจฉริยะที่ทั่วโลกต่างยกย่อง ซึ่งครูสามารถนำไปเป็นแนวทางในการปฏิบัติตนและแนะนำให้แก่ลูกศิษย์ของเราได้
1. อย่าโหมงานหนักจนเกินไป Workaholic
ฮอว์กิงยังออกปากว่า “จงอย่าเครียดหรืออกดดันตัวเองมากเกินไป” เพราะการที่มัวแต่กังวลว่าทุกสิ่งที่อย่างจะต้องออกมาเพอร์เฟ็กต์นั้นหาใช่สาระสำคัญของชีวิต
2. อย่าดูถูกโรงเรียนอันเป็นที่ให้ความรู้ ความสามารถ และความคิดสร้างสรรค์
สังคมในมหาวิทยาลัยที่ฮอวกิง อยู่คงจะอุดมไปด้วยนักศึกษาผู้มากด้วยมันสมองและความสามารถ ซึ่งไม่มีอะไรที่น่าสนใจใคร่รู้หรือควรค่าแก่การเสียเวลาเพื่อไปศึกษาอย่างจริงจัง
แต่หลังจากเผชิญกับความป่วยได้ทำให้เขาได้คิดว่า ชีวิตเป็นสิ่งที่มีค่ามากมายเหลือเกิน และยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาอยากทำ อย่าปล่อยให้ Ego มาทำลายโอกาสในการเรียนรู้และพัฒนาตัวเอง
3. Enjoy every moment of your life
ไม่ว่าจะเล่นกีฬาหรือเล่นสนุกหรืออยากทำกิจกรรมอะไรก็ตาม ฮอว์กิงแนะนำว่า “อยากเล่นก็เล่นเถอะ” แล้วก็หาเวลาออกไปแฮงค์เอาท์กับเพื่อนๆ เพื่อสร้างความสัมพันธ์กับเพื่อนๆบ้าง เพราะช่วงเวลาดีๆ เหล่านี้ไม่ได้หาได้ง่ายๆ และแน่นอนว่ามันไม่ได้คงอยู่กับเราตลอดไป
4. จงใช้ชีวิตอย่างมีความหวังเสมอ
ฮอว์กิงถือคติว่า ความพิการทางร่างกายของเขาไม่ได้ทำให้การทำวิจัยทางวิทยาศาสตร์ หรือ passion ของเขาต้องพิการตามไปด้วย ในทางกลับกันเขากลับมองว่า สิ่งที่เขาเป็นนั้นมีแง่ดีที่ทำให้เขาไม่ต้องใช้เวลาไปกับการทำกิจกรรมอันน่าเบื่อหน่าย “แม้แต่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด คนเราจะอยู่รอดได้ก็ต่อเมื่อไม่ยอมแพ้” คือประโยคสุดท้ายที่ฮอว์กิงต้องการย้ำเตือนแก่เราทุกคน
Source : Deskgram, hawking.org.uk,Educa